Islam is Allah of niets

"Een overweldigende meerderheid van de islamieten in het Westen bestaat uit plichtbewuste, regels en wetten respecterende burgers die zich distantiëren van radicale stromingen. Een grote meerderheid van deze migranten kan zich vrij goed inpassen in onze maatschappij."

"De islam is een vredelievende religie die door een extremistische minderheid wordt gekaapt en misbruikt. Indien gematigde moslims steun, vertrouwen en support krijgen en onze boodschappen van vrede, dialoog en samenwerking uitdragen naar de migrantengemeenschappen, kunnen de "extremisten" worden geïsoleerd en uitgedreven. De samenlevingsproblemen verdwijnen dan vanzelf".

Deze politiek correcte belijdenis is al jaren het credo van links-liberale elites in Europa en werd tijdens de Fitna-heisa (zie vorig artikel) tot vervelens toe herhaald en benadrukt door beleidsmakers, midstream-media, en apologisten (verdedigers) van de islam.

KRUIPEN VOOR DE KROKODIL

Om deze geruststellende boodschap over te brengen naar de "bange blanke burger", maken onze overheden - benevens de meegaande persmedia - ook gebruik van welbespraakte, "gematigde" moslims. Leidinggevende knuffelmoslims in lippendienst van het establishment. Die stellen ons dagelijks gerust in krant en debat en bevestigen dat ze alles onder controle hebben, dus "no worries". Die enkele incidenten op tram en bus, in steeg of nachtwinkel zijn "des accidents de parcours".

Wanneer een wakkere Willy oppert dat hij zo zelden verontwaardiging en afwijzing hoort opklinken vanuit de islamitische gemeenschap met betrekking tot terreur, agitatie, ere-moord, gratuit geweld, criminaliteit en dies meer, krijgt die te horen dat er jawel heel zeker spontane oproepen en manifestaties van afwijzing zijn, maar dat de persmedia ze niet of in mineur vermelden. Hoe? De populaire pers, surfend op sensatiezucht, maar ook verspreider van beleidsspin, zou geen oog hebben voor de protesten en afwijzende reacties van gematigde islamieten?

"Daarbij", luidt het keer op keer, "wij islamieten moeten ons toch niet verantwoorden telkens er iets gebeurt? Dat doen katholieken of joden toch ook niet"? Dat is zo, maar die vergelijking gaat niet op. Als er ergens een brutale straatroof plaatsvindt, gaat men toch ook geen oude dametjes staande houden op straat.

Ook horen we dikwijls verkondigen dat de wandaden van die "relatief kleine groep radicalen" scherp worden veroordeeld in de moskeeën. Is dat zo? Strookt dat met de werkelijkheid? Is die "zwijgende meerderheid" echt zo gekant tegen islamitisch geïnspireerde terreur als wordt beweerd? Wij autochtone Europeanen zijn nogal goedgelovig, daar is die continue conditionering door onze politiek correcte overheid natuurlijk niet vreemd aan. Wij hebben de naïeve neiging om vanuit ons verlicht 21-eeuws wereldbeeld met een maximaal gevoel van sympathie en solidariteit naar vreemdelingen, vreemde objecten en wereldvreemde culturen te kijken.

De feministen in het Westen gaan nog een stap verder en bestaan het om inleving, begrip en zelfs tolerantie op te brengen voor burka's, vrouwenbesnijdenis, polygamie, gedwongen huwelijken, ere-moorden, kinderbruidjes... In feministische OpEds (opiniestukken) en duiding allerhande nemen we kennis van de klassieke mumbo-jumbo: «De islam is een cultuur gelijk elke andere mijnheer, want wie zijn wij om de ónze boven de Arabische te plaatsen? Alle culturen zijn toch gelijkwaardig», luidt het dogma dat ook door groenen en links-liberalen wordt uitgedragen. Ter "linkerzijde" (Bettina Geysen van Spirit, hallo?) stelt men dat de Europese cultuur, onze wetenschappen, technologie, literatuur, kunst, filosofie, normen en waarden... dienen gelijk geschakeld met Arabische woestijnbarbarij. Are you serious?

"Het multiculturele drama is de grootste bedreiging van de maatschappelijke vrede", schreef filosoof-essayist Paul Scheffer in 2000. Professor dr. Wim van Binsbergen constateert dat "de multicultuur een nivellering is naar beneden". Maar het wil maar niet doordringen...

WAT BATEN KAARS EN BRIL

"Moslimmigranten, ach die passen zich vroeg of laat wel helemaal in", zegt de Linkse Kerk, "zoals ook de Italianen en Polen dat deden in de naoorlogse jaren toen het magnetisch effect van de koolmijnen massale migraties op gang bracht vanuit verpauperde streken in Zuid-Europa". Hoewel de ervaringen en feiten een andere realiteit tonen, blijven socialisten, groenen, links-liberalen en centrum-partijen achter deze veronderstelling staan en hopen op het beste.

Zelfs Jan Modaal ziet de omvang van het probleem nog steeds niet, maar die is tegenwoordig te zeer bezig met overleven in een snel veranderende wereld in volle recessie. Voor hem past de islam in hetzelfde straatje als het katholicisme, protestantisme, de mormonen, de Getuigen... Die Islam ziet er wat anders uit, klinkt wat anders, maar uiteindelijk komt het op hetzelfde neer, zoiets. Dat dit mogelijk een vergissing, een foute inschatting is, kan Jan Modaal weten noch schelen. En uiteraard zal de moslimbuur er hem niet op wijzen.

Iedereen lijkt wel blind en doof te blijven voor de nochtans verontrustende alarmsignalen vanwege een groeiende groep afvallige moslims (murtad). Zij hebben het geloofssysteem van binnenuit meegemaakt en verschillen compleet van mening met onze overheden, persmedia, opiniemakers en academici. Prominente voorbeelden zijn Ibn Warraq, Ayaan Hirsi Ali, Wafa Sultan, Patrick Sookhdeo... Zij smeken ons als het ware om de ogen te openen voor de islam, "het Westen is in gevaar!"...

Patrick Sookhdeo: «De islamisering van vele Europese steden is geen toeval. Dit is het resultaat van een zorgvuldig voorbereide en bewuste strategie van bepaalde moslimleiders, in gang gezet in 1980, toen de "Islamic Council of Europe" het boek "Muslim Communities in Non-Muslim States" publiceerde. Dit boek gaf een aantal duidelijke instructies aan de islamitische migranten: ga samenwonen in "achtergestelde wijken", bouw er moskeeën en richt islamitische centra, verenigingen en scholen op. Om assimilatie te weerstaan moeten de woongebieden bijna uitsluitend islamieten herbergen. Handel er naar. Ons uiteindelijk doel is islamitische overheersing in Europa».

Ibn Warraq (auteur van het boek "Why I am not a Muslim): «Terwijl de mainstream media verder gaan met hun beschamende politiek van capitulatie voor de barbarij, vind ik het hartverwarmend om zien hoeveel onafhankelijke bloggers en websites de handschoen opnemen om de vrijheden in het Westen te verdedigen. Dank zij hen beginnen steeds meer westerlingen de implicaties te begrijpen van de onophoudende druk die moslims uitoefenen op onze democratische instellingen op politiek, juridisch en sociaal-economisch vlak teneinde een voorkeursbehandeling voor de islam af te dwingen»...

Wafa Sultan, wetenschapper en geëmigreerd naar de USA: «Please, please defend your values, verdedig uw vrijheid, uw beschaving, verdedig uw land! Please pay attention to my statement, to fight islam! Not the political islam, not the militant islam, not the radical islam, not the Wahabi islam, but islam itself!» Dat laat aan duidelijkheid niets te wensen over...

Ayaan Hirsi Ali (u wel bekend): «Wij moeten waakzaam blijven, we moeten ons individueel geluk en onze vrijheden koesteren en ons realiseren dat die niet vanzelfsprekend zijn. Onze "verlichtingserfenis" wordt bedreigd door een irrationeel bijgeloof dat er naar streeft ons te onderwerpen en onze individuele vrijheden te beknotten. Hoewel de islam een hopeloze doctrine is, blijf ik toch hoop koesteren voor al degenen die zonder het te beseffen slachtoffer zijn».

Ook de historicus Bernard Lewis, ongetwijfeld de meest gerenommeerde islamgeleerde ter wereld, liet een waarschuwing optekenen door "The Jerusalem Post" in 2007. Lewis, die de Arabische wereld door en door kent, merkte tevens op dat de islamisering van het Europees continent wordt vergemakkelijkt door "immigratie en democratie". Het is ook algemeen geweten dat islamieten quasi exclusief voor linkse partijen stemmen. Daar hoeft verder geen tekening bij.

WOLVEN IN SCHAAPSKLEREN

Om te onhouden: Allah is niét dezelfde god als die tot wie de gelovige Westerling zich richt als hij God of Jehovah aanroept. De islam is géén religie zoals het moderne christendom, maar een geloofssysteem dat de staat ondergeschikt maakt aan Allah, diens profeet en bij uitbreiding de mulla's, imams, sjeikhs. Een moskee is géén kerk, maar een ontmoetingsplek waar inderdaad ook wordt gebeden. In niet-islamitische landen (Dar ul-Harb) is een moskee vooral een "outpost", een fort als het ware waar de Dawa (verspreiding van de islam middels verleiding en misleiding) wordt gecoördineerd en aangestuurd. Onderzoek wijst uit dat quasi alle moslimterroristen hun mosterd halen in de lokale moskee... Al te dikwijls worden er wapens ontdekt en zijn er inzamelingen ten bate van terroristische organisaties, enzovoort.

De koran is ook géén torah of bijbel, géén compilatie van geschriften die "omschrijven en beschrijven" wat zich ooit in de oudheid heeft afgespeeld, maar een boek dat "voorschrijft hoe "de onderworpene" zich nu en morgen hoort te gedragen". Een boek dat ook als gangmaker dient voor de hadiths (de opgetekende getuigenissen over handelingen en uitspraken van de zelfverklaarde profeet Mohamed), een immense verzameling geboden en verboden, dikke kluiven vol doe-dits en doe-dats, dikwijls op het lachwekkende af.

Een voorbeeldje, voor de vuist weg, uit "The Sunna of Mohamed": Volume 4, Book 54, Number 537 - Narrated Abu Huraira: De profeet zei: «als een huisvlieg in uw drankbeker valt, moet u ze dippen in het vocht, want één van haar vleugels draagt een ziekte en de andere vleugel draagt het medicijn tegen die ziekte»...

Nonsens? Het woord van Allah via de engel Gabriël en Mohamed geopenbaard aan het mensdom, is in zijn totaliteit te nemen of te laten, want absoluut verheven. Je bent onderworpene (muslimeen) of je bent dat niet (kafir). Je maakt deel uit van de ummah (de islamitische gemeenschap) of je bent infidel (zoon van apen en varkens). Het is alles of niets. Islam is Allah of niets.

Ergo: de islam is niét wat het Westen denkt dat islam is. Op enkele academici, specialisten, scholars, bloggers en security-mensen na heeft men in de vrije wereld geen flauw benul van welk monster er schuilgaat achter de façade van "the religion of peace". We reiken vriendelijk de hand naar die gemodereerde/gematigde moslim die, naar "islam-watchers" sarcastisch opmerken, bij nader inzien niet bestaat en dat terwijl we in beginsel argwanend moeten zijn ten aanzien van élke aanhanger van Mohamed. Let wel, de mensen zijn okay, maar hun islamitische doctrine deugt niet.

Maar, zult u opperen, ik ken nochtans moslims die geen vijf keer per dag bidden, die zich helemaal niet als gelovig voordoen, die er gewoon uitzien zoals u en ik en die ook gewoon met hun leven bezig zijn net als wij. Dat is zo. En dikwijls is er ook helemaal niets aan de hand. Maar laat ons de dingen duidelijk kaderen. Een islamiet die zich in een niet-islamitisch land (Dar Ul-Harb) bevindt, kan ofwel het geloof belijden met al zijn typische rituelen, uiterlijkheden en symboliek, heel herkenbaar dus, ofwel kan hij gebruik maken van het recht om zich in dat niet-islamitisch land "voor te doen" (takiyya) als gematigd en weinig of niet geïnteresseerd in religie. Dit om zichzelf of het geloof af te schermen, om welke reden dan ook. De jihadi's van het 9/11-drama lieten zich bijvoorbeeld een puur westerse lifestyle welgevallen.

PSEUMO OF SCHIZMO

De moslimbuur waar u niets verkeerd aan ziet is wie weet een "pseumo", een schijnmoslim. Iemand die in zijn omgeving (familie, imam, vrienden, buren...) aanzien wordt als islamiet maar die voor zichzelf heeft uitgemaakt dat hij niet langer onderworpen is aan Allah en het juk van de islam heeft afgeworpen. Anders dan bij een "afvallige", die ernstige repressailles riskeert, blijft hij officieel moslim hoewel hij in hoofd en hart afstand heeft genomen. Pseumo's, ze worden talrijker met de dag, hoewel ze natuurlijk niet in statistieken voorkomen.

Of wie weet is hij wel een "schizmo", een moslim die op twee gedachten en culturen balanceert (schizofreen), die zichzelf uit de wind zet om welke reden dan ook (carrière niet hypothekeren, Westerse vriendenkring niet bruskeren, een verdoken agenda camoufleren...) maar toch een oprechte gelovige blijft. Het is tot deze groep - ook wel eufemistisch "gematigden" genoemd - dat een belangrijk deel van de moslims in onze contreien behoort. Het is precies in deze hoek dat het gevaar zich schuilhoudt.

Want met de islam is het "alles of niets", Allah of niets, de gladiolen of de dood. Als je gelovig bent kan je niet anders dan de geboden uit koran en hadiths verplicht invulling geven, en dan mag je nog achter een façade schuilgaan en het zondige leven van een westerling leiden, je zal als moslim altijd het onderscheid blijven maken tussen een "muslimeen" en de "kuffar" en je zal hoe dan ook ooit ergens op welke wijze dan ook een bijdrage leveren aan de opmars van de dawa of de verspreiding van de islam, al is het maar door het geven van de zakat, aalmoezen bestemd voor de armen maar die veelal terecht komen bij terroristische groeperingen.

We hoeven er al bij al geen doekjes om te winden, hoe meer islamieten zich in het westen vestigen, hoe groter de spanningen en samenlevingsproblemen. Het is geen kwestie van racisme, van discriminatie, van frustratie omwille van die ongewenste oorlogen in Irak en Afghanistan, de spanningen in het Midden-Oosten of wat dan ook, het probleem situeert zich bij de bron ... de islam. Het probleem is de islam. Islam is Allah of de dood.

Anders dan de afvalligen zullen alle praktiserende moslims zelden of nooit publiekelijk terreurdaden veroordelen gepleegd in naam van de islam. Om de eenvoudige reden dat terreur plegen jegens ongelovigen een gebod is uit de koran en Allah spreek je niet tegen tenzij je het risico wil lopen dat er "takfir" over jou wordt afgeroepen. Takfir betekent dat een vrome moslim een andere moslim brandmerkt als "corrupt en ongelovig", met alle gevolgen vandien. Takfir wordt occasioneel aangewend door jihadi's om islamieten te treffen die hun bereidheid tot geweldpleging niet delen.

RELIGIE VAN DE WREDE ...

Van jihadi's gesproken, hoe catalogiseren we dan de jihadi's, moudjahideen, taliban? Zijn dit dan die zogenaamde radicale moslims die volgens de links-liberale elites de religie misbruiken, verkeerd interpreteren, een slechte naam geven? Zijn ze zo extreem dat zij afdwalen van het "pad van de moslim"?

In geen geval, het tegendeel is zelfs waar: "radicalen" of moslim-fundamentalisten of islamisten of jihadi's zijn ... moslims tout court. Zij verschillen van andere moslims louter door hun bereidheid geweld te gebruiken, hun keuze voor terreur, hun wens om te sterven op "Allah's wijze" (al strijdend) in verdediging van de islam. Die bereidheid tot gebruik van terreur en geweld jegens ongelovigen (jihad met het zwaard) is perfect legitiem in de leer van Mohamed, sterker nog: wordt door de profeet aanbevolen en aldus gepropageerd in de moskeeën, in thuislanden en over het hele Westen.

Robert Spencer, islam's opponent bij uitstek - omdat zijn scholastische kennis van de islam groter is dan die van welke islamiet ook - over het begrip "jihad" in de koran: «Jihad is Arabisch voor "strijd" en is een kerntaak voor elke moslim. Moderne islamitische scholastici (geleerden) hebben het begrip in een ruimere context geplaatst, zoals "een innerlijke strijd", de verdediging van het geloof tegen critici en ongelovigen, het bevorderen van de groei van de islam, het leveren van een financiële bijdrage om de verspreiding (dawa) te ondersteunen, en ... jawel, migratie naar een niet-islamitisch land om er de islam te helpen ontwikkelen, want de islam is voorbestemd om uiteindelijk te overheersen. Maar het weze onderstreept: de gewelddadige jihad is een constante in de geschiedenis van de islam. Vele passages in de koran en vele uitspraken van de profeet worden door jihadis vandaag de dag gebruikt om hun daden te verantwoorden en nieuwe recruten aan te trekken. Laat hier geen misverstand over bestaan».

Wacht even, wie zijn nu eigenlijk de échte "bad guys"? Want u ziet allicht de oases niet meer door de woestijn. Van alle moslims zijn de pseumo's welgekomen in onze contreien, net als de afvalligen van harte welkom zijn. Deze ex-muzzies integreren probleemloos, want van Allah los. Van de jihadi's, die we kunnen missen als aambeien, weten we tot wat ze in staat zijn. Hier is sociale controle geboden, hoewel justitie, politie en veiligheidsdiensten zich over deze explosieve groep ontfermen.

Edoch, van de "schizmo" (hij die balanceert tussen twee incompatibele culturen) weten we weinig of niets, omdat hij schuilgaat achter een rookgordijn en wie weet erg bedreven is in "the noble art of taqiyya" (misleiding, leugen en list). Deze Jekyll and Mr. Hyde is misschien wel degene die het Westen in slaap wiegt en beetje bij beetje uitlevert aan zijn toekomstige beulen...

HET KALIFAAT GENAAMD UTOPIA

Het prototype van de gemodereerde, gematigde moslim (schizmo) is hoogleraar dr. Tariq Ramadan uit Zwitserland. Hij wordt in heel Europa ten tonele gevoerd door overheden en universiteiten en is een lieveling van "progressieve journalisten" en beleidsmakers. In het openbaar is Tariq Ramadan voorstander van een "Europese islam" (whatever that is) en spreekt hij de links-liberale elites naar de mond die de islam als vredelievend en constructief willen presenteren. Maar in besloten kring verandert de welbespraakte, erudiete en vriendelijke intellectueel in een baarlijke fundamentalist.

Deze "King of Lizards" spreekt slijmerige en verzoenende taal voor een Westers publiek, maar ontpopt zich in moslimkringen tot een harde islamist die oproept de Europese wetten alleen te respecteren als ze niet indruisen tegen de sharia. Ramadan is dus geen gemodereerde, gematigde moslim maar een "schizmo", een moslim met twee gezichten, twee tongen, twee agenda's. Een meester in de misleiding, wat hem gevaarlijker maakt dan de drieste heethoofden van Al Queda.

De jihad met het zwaard (terreur) is spectaculair en beangstigend, en dient als strategisch wapen om angst en vertwijfeling te zaaien. Bedoeling is een instabiel klimaat te scheppen en het pad te effenen voor listige schizmo's die in toenemende mate uitzonderingsmaatregelen eisen voor moslims, als stille voorbode van de installering van de sharia. De zogenaamde gemodereerde of gematigde moslims, zij die onopgemerkt alle gelederen van onze maatschappij infiltreren, zetten zoals een kwaadaardig virus de aftakeling in gang van ons democratisch, maatschappelijk weefsel.

Wijlen Mustafa Kemal Atatürk ("Vader van Turkije") zei over de islam: "Deze absurde theologie van een immorele bedoeïen is een rottend lijk dat onze maatschappij vergiftigt".

De huidige premier van Turkije doet Atatürk zich omdraaien in het graf. Tayyip Erdogan, die zichzelf een vrome, gemodereerde moslim noemt (smells like schizmo), zei tijdens zijn februari-toer door Duitsland weliswaar "ja" tegen integratie (de Turken die in Duitsland leven moeten de taal van het land beter leren om zich te kunnen waarmaken in het land) maar liet die oproep volgen door de kreet "Assimilatie is een misdaad tegen de menselijkheid!", die meteen voor heftige controverse zorgde in Europese politieke kringen en persmedia. In één adem door pleitte hij ook voor de oprichting van Turkse scholen in Duitsland. Wie na de recente versoepeling van het hoofddoekenverbod en de sluiting van alle varkenshouderijen in Turkije nog twijfels had of deze Erdogan al dan niet een islamist is onder een laagje suikercoating, werd met de neus op de feiten gedrukt.

Het leidt weinig twijfel dat Tayyip Erdogan en zijn acolieten een verborgen agenda hanteren om Turkije salami-gewijs te islamiseren en als paard van Troje in te zetten voor die grote islamitische utopie die hij deelt met o.a. de Iraanse president Ahmadinejad, de Libische leider Kadhafi en tal van prominente Saudi's, met name de oprichting van een nieuw kalifaat dat zich uitstrekt niet alleen over de hele islamitische wereld, maar over gans Europa en - inch Allah, als het Allah belieft - over de hele wereld. "Islam is niet op aarde gekomen om naast andere godsdiensten te bestaan, maar om wereldwijd te overheersen".

Islam is Allah of niets, remember?